Alternatieve boekbespreking 22 maart

De meisjes kleedkamer

De bespreking van De meisjes kleedkamer – Karen Connely op 22 maart 2020 is niet doorgegaan. Daarom doe ik het nu zo. Met Linda heb ik uitgebreid over het boek gepraat. Een centrale vraag: Voor wie en door wie is dit boek geschreven?

“Niet geweldig”     “Best aardig”     “Niets meisjesachtig aan dit boek”     “De lesbische kant van het verhaal niet overtuigend”
“Aan het eind interessanter”     “Pornografische acrobatiek”

Persoonlijke leeservaringen

Ans: 2.5 sterren
Ik ben het boek aan het lezen, best aardig geschreven (ook de seks-scenes), en zeker heel goed vertaald. Maar ik vind de lesbische kant van het verhaal nog niet zo overtuigend. In de psychologische zin dan, die Amazone vind ik tot nu toe een beetje cliché beschreven. Ik ben nog niet op de helft dus lees verder en hoop dat dit beter wordt.

2. Graag voeg ik aan mijn mening nog toe dat ik het lesbische geflirt in het zwembad niet geloofwaardig vond, te veel gezien vanuit een hetero/mannelijke beleving van seks. Namelijk weinig persoonlijke interesse, onveilige plek. Met de beoordeling van website Hebban ben ik het eens dat de schrijfster er te veel thema’s in gestopt heeft, literair is dit boek niet te noemen. Taboedoorbrekend? Voor sommige mensen/vrouwen die al jaren in een sleurrelatie zitten misschien wel? Heb geen zin gehad om het uit te lezen. Kortom: 2.5 sterren

Els: 3 sterren.
Het boek wordt aan het eind interessanter.

2. Ik wist niet dat we halve sterren konden geven. Dan zou ik 2.5 sterren geven.

Esther: 2 sterren
Het boek vond ik niet geweldig. In t begin was t een soort bouquetreeks, later vond ik het nog wel enigszins boeiend. Het kwam nogal gekunsteld binnen, beetje schuldgevoel erin, beetje engagement erin maar kwam allemaal niet erg geloofwaardig over en raakte me in t geheel niet.

Noor: niet geweldig
Ik heb het boek gelezen, twee keer zelfs. Ik bleek het een paar jaar geleden gelezen te hebben en het toen ook al niet geweldig gevonden te hebben. Ik was het helemaal vergeten. Ik kwam erachter toen Shar (die ik op zich sympathiek en interessant vond) ten tonele werd gevoerd. Nog een aantal keren in het boek dacht ik ‘o ja, nu komt dit’. Eliza vind ik eigenlijk een zeur. De seksscènes veel te lang (die hetero seks hoefde van mij überhaupt niet).
En om “sekswerk te decriminaliseren en te vermenselijken” lijkt mij een andere vorm/boekinhoud toepasselijker.

Jeanette: 3 sterren
In het begin stoorde al die seks en verhalen me omdat de personen nog niet duidelijk waren. Later kreeg het boek meer verhaal wat ik prettig vind. Seks (seksscène) in de kleedkamer vond ik onwerkelijk. Daarna meer realistisch. Ik heb me wel het hele boek afgevraagd waarom het de meisjeskleedkamer heet. In het zwembad heb je dat niet. Mogelijk een vrouwenkleedkamer. Ik vond aan het boek niets meisjesachtig.

Linda: 2,5 ster
Het begin vind ik niet zo sterk, nogal oppervlakkig, maar verder in het boek werd het verhaal interessanter en de personen meer uitgediept. Ik geef 2 sterren voor het begin van het boek, en 3 voor het einde. Ik vroeg me soms af of het wel door een vrouw geschreven was. En de hetero seksscene sprak me niet zo aan, had voor mij niet zo uitgebreid gehoeven.

Janneke: 2 sterren
Ik vind het niet goed geschreven, maar was wel nieuwsgierig hoe het verder zou gaan. In een week had ik het uit.
Er komt van alles langs wat wordt aangestipt maar niet uitgewerkt.
Té veel: Schoolshooting / Islam / Iranezen in Canada / Sekswerkers / Lesbos /vluchtelingen / seksueel geweld / Franstalig Quebec / trauma’s / Seksueel misbruik
Letterlijk nogal een “kutboek”, geen literatuur, dit is pulp. Cliché zinnen en onlogische sprongen. Ik vond de seks niet fijn om te lezen. “Neuk me in mijn mond” dát wil ik niet lezen.
Maar ik had ook moeite met de beschrijvingen van de lesbische seks. Pornografische acrobatiek, waar ik niets in herken. Tegelijkertijd vraag ik me af… heb ik iets gemist??

Jelly: 1 ster
Het boek heeft me helaas niet kunnen boeien. De seksbeschrijvingen hadden van mij niet gehoeven, maar ik denk dat het boek is gebouwd op de seksbeschrijvingen, zonder dat blijft er niks over… Het enige stukje dat me boeide was dat stuk over dat Shar half Iraans bleek te zijn en het gesprek dat dat opleverde.

Discussie

Seksscenes fijn om te lezen of niet?
Ik vond de seks niet fijn om te lezen. Waarom niet? Te hetero? Stereotype? Voorbind dildo? Gedoe met sperma zonder vruchtbaar zaad. In het gezicht spuiten, pff.. welke hetero vrouw vindt dat lekker? Haar leven was zonder seks, maar het boek staat er vol mee. Ook met haar man. Niet aannemelijk, pornografisch. De tepel tegen de klit, wélke lesbische vrouw doet dat?
Ik ben niet nieuwsgierig naar de vorm van de vulva. Dat boeit me echt niet. Wie is dat wel??

De “derde” in de fantasieverhaaltjes, vond ik wél een leuk aspect.

Vóór wie is dit boek geschreven?
Ik vind het geen lesbisch boek. Jullie? Ik vind het zwembad geen sexy omgeving. Wie wel?
Is het geschreven voor heteromannen en nieuwsgierige heterovrouwen?

Dóór wie is dit boek geschreven?
Door een getrouwde heteroseksuele vrouw die haar biseksualiteit heeft onderzocht. Door middel van research. In het dankwoord wordt een seksshop bedankt voor de uitleg.

Een van haar beste vriendinnen heeft met haar gebroken omdat de schrijfster zich “het lesbische” onterecht toe-eigent. (Ik ben het daar mee eens.)
Dit schrijft zij zelf op haar blog. http://www.karenconnelly.ca/truestoryblog

Zien jullie daar een parallel in met de huidige discussie over culturele toe-eigening?
[februari 2020: Jeanine Cummins schreef een roman over Mexicaanse migranten die na veel ontberingen de VS bereiken, ze ontving een miljoenenvoorschot, het boek kreeg een oplage van een half miljoen en ze werd bejubeld door Oprah Winfrey. De lof en het succes schoten in het verkeerde keelgat van schrijvers die in tegenstelling tot Cummins wél een migratie-achtergrond hadden. Cummins werd beschuldigd van valse motieven, stereotypering van Mexicanen en misplaatste culturele toe-eigening. Cummins trok zich terug, haar promotietoer werd afgelast.]

Over Karen Connely

Geboren in 1969 (50 jaar) in Calgary. Ze heeft in Thailand gewoond, Spanje, Frankrijk, Griekenland (Lesbos), Birma. Connelly is getrouwd en woont met haar gezin in Toronto. Ze schrijft fictie, non-fictie en poëzie, in Canada is zij een van de belangrijkste auteurs en heeft diverse prijzen gewonnen.
Karen zelf vindt het een uniek boek omdat de overspelige vrouw niet afgestraft word voor haar affaire. Connely is ook therapeut.

De titel
In het Engels is de titel van De meisjeskleedkamer The Change Room. Daar zit nog iets extra’s in, de ruimte waarin iets verandert. (Misschien aan Rebekka Bremmer vragen.)
Is de titel Meisjeskleedkamer door de uitgever, een beetje suggestief bedoeld, spicy, olalala met oog op een hogere verkoop?
De Canadese trailer mikt daar ook op.

Het boek is alleen uitgegeven in Canada en in Nederland. Waarom?

Recensies

ZijaanZij:
“Het verhaal klinkt een beetje cliché maar de meisjeskleedkamer is een heerlijk boek, met pittige karakters, verrassende wendingen en vooral erg smakelijke erotiek.”

Queerboeken.nl:
“Konden alle schrijvers maar zo mooi over lesbische seks schrijven!”

lees.bol.com:
“Connelly prikkelt de lezer en geeft voer tot nadenken. Dat ze zelf geen standpunt inneemt en problemen niet grondig aanpakt, kan bij lezers die meer willen dan een feelgood boek frustratie opwekken. Door de heldere schrijfstijl leest het boek echter erg vlot en zal het lezers die niet bang zijn van expliciet taalgebruik, een grote portie leesplezier bezorgen. “

Hebban:
“ Het verhaal roept vele vragen in jouw hoofd als de lezer op. Welke keuzes zou jij maken als je in die situatie zat? […] Dat de schrijfster wel veel thema’s in een boek wil proppen is jammer en geeft de indruk om wel heel graag een quasi literair product neer te willen zetten. […]
En een boek wat je tot nadenken aanzet, kan nooit fout zijn.”

 Positief:

  • Makkelijk leesbaar (dus toch goed geschreven)
  • De titels van de hoofdstukken zijn mooi. (Sterren Vuurvliegje Enigma)
  • Mooie laatste zin: “Laat me je een verhaal vertellen”. Verwijzing naar Sjeherazade waar de Perzische Shar naar is vernoemt.
  • Connolly heeft geprobeerd, allerlei maatschappelijke taboes te doorbreken en de lezer aan het denken te zetten. Loffelijk streven uiteraard.

Links
www.karenconnelly.ca/truestoryblog

De Canadese trailer

www.rebekkabremmer.nl

Vertaler aan het woord:
Rebekka Bremmer over het vertalen van De meisjeskleedkamer van Karen Connelly
28 oktober 2017
Lees het op:
www.athenaeum.nl

Wil je reageren?
Wie tijd heeft en wil reageren, discussiëren, ben je het eens, of juist niet?
Graag mail naar Pinkwestboeken@gmail.com