“Mooi tijdsbeeld, lekker gelezen”
“Een heel dapper boek”
“Heel sterk dat het verhaal een open einde heeft.”
10 september 2023
Ondanks de warmte was er een grote opkomst. Gelukkig was het in de boekhandel heerlijk koel. We begonnen met een rondje leeservaring, waarbij traditiegetrouw sterren worden uitgedeeld aan het boek. Vier van de aanwezigen gaven 4 sterren, Bernadette vond het boek zelfs 5 sterren waard.
Linda heeft een door Ingrid Kluvers gesigneerd exemplaar van Kaal zonder jou van 19 jaar geleden bij zich, met het bonnetje van boekhandel Vrolijk er nog in. Over tijdsbeeld gesproken…..
Om 15.30 schuift schrijfster Ingrid Kluvers aan. We beginnen met complimenten voor haar mooie, dappere en openhartige boek. Dan barsten de nieuwsgierige vragen los.
De belangrijkste vraag die bij ons opkwam tijdens het lezen was:
Waarom duurde het zo lang voordat de ik-persoon uit de kast durfde te komen? […]
Leven wij in een Amsterdamse bubbel?
Ja!
Je moet het natuurlijk zien in die tijd. Zelfs een scheiding was not done. Hans kwam uit een gebroken gezin wilde ze heel graag zelf een “ heel” gezin maken. […]
Ze had veel te verliezen.
Wie is die vrouw op de cover? Emma?
Het is een Amerikaans model, maar ze doet erg aan Emma denken. De roze cover en de bijzondere typografie is een voorstel van de uitgever. Ingrid (en wij ook) vinden hem prachtig.
Komt er een vervolg op dit boek, hoe gaat het verder met Emma?
Ik schrijf nu aan een nieuwe roman. Het einde met Emma is fictief. Daar komt geen vervolg op.
Wil je iets over de titel Luikend vertellen?
De titel werd me in de schoot geworpen. De werktitel was Luik, maar de uitgever vond dat dit als een stedengids klonk.
Het luik op haar hoofd, tijdens de toneelvoorstelling. Al dan niet ontluikende liefde. Via ontluikend werd het luikend. Een prachtige titel, die helemaal klopt.
Het motto van Søren Kierkegaard begrepen we niet goed.
“De deur van het geluk gaat niet naar binnen open, daarom is er niets wat je er aan kunt doen.” Is dit niet juist andersom?
Het klinkt was ingewikkeld. […]
Je kan niet met je rug naar het verleden, de toekomst tegemoet.
In het boek komen veel lesbische clichées voor. De hoofdpersoon Hans is stoer, heeft als elektricien gewerkt, verbouwde haar eigen huis en wilde voetballen met de jongens.
Dat is autobiografisch, ik ben echt heel handig! […]
Een mooie sleutelscène in het boek is het dubbelinterview met de actrices. De twee aantrekkelijke vrouwen wonen samen in Nijmegen, de één met krullen speelt in films de ander staat op het toneel. Hans vindt het heel spannend om een vrouwenstel te interviewen. Wie waren dit?
Destijds heb ik voor de Viva, Josée Ruiter en Nettie Blanken geïnterviewd. Het zomernummer met dit vrouwenstel op de cover van de Viva vloog de winkel uit. Het sloeg in als een bom, er kwamen ontzettend veel reacties op, destijds was dit taboedoorbrekend in 1975.
Op pagina 343 staat deze zin “Met mijn karakter zou ik een nare man zijn geweest”. Wat bedoel je hiermee?
Dankzij vrouwelijke energie en kracht ben je meer geneigd tot empathie en inlevingsvermogen. […]
Heb je overwogen een andere vorm aan dit boek te geven?
Nee, ik wilde een roman schrijven.
Verdween je ex-man inderdaad na de scheiding naar Brazilië zonder contact te houden met de kinderen?
Hij verdween naar Portugal. In die tijd was er nog geen mobiele telefoon of internet.
Het beoogde co-ouderschap werd daardoor éénoudergezin.
Afgelopen week was er een ingezonden brief in het Parool over kinderlijke voornamen zoals Liesje en Martijntje. Ze zouden zich hiermee onnodig klein maken.
Gelukkig heeft Hans een stevige voornaam. Hoe ben je hier op gekomen?
Als je schrijft moet het vooral gevoelsmatig kloppen. Hans voelde goed.
Noem je jezelf schrijver of schrijfster?
Schrijver, maar als iemand mij schrijfster noemt is dat geen probleem.
Er volgt een interessante groepsdiscussie, zonder conclusie of misschien dit:
Laat iedereen zich noemen zoals men wil.
Zou het leven van Hans makkelijker zijn geweest in de huidige tijd?
Ja, maar alleen in bepaalde kringen. In mijn familie is iemand, die zou je fluïde of non-binair kunnen noemen, ze is verliefd op Billie Eilish. Ontzettend leuk. In mijn omgeving is dat geen issue. Maar ik maak me grote zorgen over de verharding in de maatschappij. […]
Zwierig signeert Ingrid onze exemplaren en bij een drankje bij Podium Mozaïek praten we tevreden na over deze interessante, inspirerende middag.
Coming-out in de jaren tachtig: een meeslepende roman over ontkennen wie je bent
Hans heeft alles wat ze verlangt. Een man, een baby, een hond. Een prachtig huis in het buitengebied en een baan op de redactie van een vooruitstrevend vrouwenblad. Ze heeft er hard voor gewerkt, maar gelukkig is ze niet – dat zal wel aan de hormonen liggen
Koop dit boek in de Nieuwe Boekhandel
Ingrid Kluvers werkte onder andere als hoofdredacteur voor Eigen Huis & Interieur, Flying Dutchman en meidenblad Tina en stond jarenlang aan het roer van de redactionele opleidingen bij Sanoma.
Na eerder drie succesvolle jeugdromans te hebben geschreven, verscheen afgelopen maand haar ‘volwassen debuut’ Luikend – en dat terwijl ze als kind lange tijd moeilijk kon lezen of schrijven.
Schrijfster Ingrid Kluvers over het geheim dat ze jaren met zich meedroeg: ‘Mijn kinderen hebben er een ongelooflijk zware prijs voor betaald’
Jarenlang ontkende oud-bladenmaker Ingrid Kluvers haar homoseksualiteit. In haar roman Luikend laat ze zien hoe funest het is om te leven met een geheim, voor jezelf én voor je omgeving. ‘De wereld zit nog steeds hartstikke heteroseksueel in elkaar.’
Interview door Marjolijn de Cocq
27 maart 2023 in het Parool
Het zalig falen, met Ingrid Kluvers
Zonder wrijving geen glans. Hoofdredacteur Lizzy van Hees spreekt daarom iedere week iemand over zijn of haar royal fuck-ups en uitzinnige uitglijers, de dingen die niet goed zijn gegaan. Leveren die missers ook wat op?
26 april 2023