Is Renée van Marissing een té goede schrijver voor dit genre?
Verslag door Janneke
16 juni 2024
We zijn helemaal de doelgroep van Velvet Publishers. Lesbisch, leeftijd tussen de 44 en 64, wonen in Amsterdam en we hebben meegedaan aan de crowdfunding.
Dus héél spannend wat we van de eerst uitgave zouden vinden. Enthousiaste én kritische geluiden.
We willen méér seks!
Els: 3 sterren
Lekker gelezen, maar ze mist de romantiek in het verhaal.
Anja:
Was wel aardig, niet al te veel diepgang en zeker geen literatuur. Onderhoudend en herkenbaar qua communicatie problematiek tussen geliefden. Deze zin bleef me bij: Je moest je wensen uitspreken en verder de onzekerheid proberen te omarmen.
Mandy: 4 sterren
Ik vond het een lekker boekje om te lezen. Niet veel plot en diepgang, maar een herkenbaar kader en verhaal over een ontluikende lesbische liefde.
Altijd spannend. Relatie uit, verhuizing naar platteland, nieuwe liefde tegenkomen van jongere leeftijd en een ex die weer op de stoep staat. Renée heeft het volgens mij met plezier en met een knipoog geschreven. Her en der wat humor. Ontspannend om te lezen. Dus als pulpature, voornamelijk voor leesplezier en vermaak vind ik het goed gelukt.
De erotische scenes hadden wel wat stomender gemogen.
Linda: 2,5 ster
Ik vond het leuk om te lezen, maar vond de karakters niet erg uitgediept. Ik miste de verliefdheid en romantiek. Van de vrijscènes werd ik niet echt warm.
Esther: 4 sterren
Leuk geschreven, best realistisch. Erg leuk dat met de grillpan, dat je denkt “ga weg, ga weg”. Voelt niet als boekenreeks.
Sylvana:
Ik vond het taalgebruik makkelijk om te lezen. Maar weinig verdieping en ook weinig verrassends, wat je misschien ook niet kunt verwachten. Ik kon me wel in de hoofdpersoon verplaatsen wat betreft haar terughoudendheid om zich meteen weer in een relatie te storten met Luus. Ik vroeg me tijdens het lezen af: waarin verschilt literatuur van pulp? [de hoofdpersoon maakt een ontwikkeling door]
Ik lees liever romans die wat spannender in elkaar gevlochten zijn. Met mooie flashbacks en spannende vooruitwijzingen; sprongen in de tijd en het geheel beschreven vanuit verschillende personages.
Cecile: 3 sterren
Leuk luchtig, romantiek miste ik niet zo, eigenlijk een te goede schrijfster voor wat ze probeert te doen, je voelt dat ze zich moet inhouden. Leuke stijl van het omslag. En tof dat ze niet voor een standaard happy end kiest maar juist even die botsing en het te dichtbij komen en grenzen trekken.
Jeanette:
Ik vond het heel teleurstellend. Weinig seks, niets spannends. Ik zat maar te wachten tot er iets ging gebeuren. Ze schrijft heel goed, maar dit is te braaf.
Loeki:
Kan nooit meer gedachteloos een grillpan pakken. In een ruk uitgelezen. Soms lijkt het alsof de schrijfster de diepgang in wil, maar op haar handen moet zitten omwille van het genre. Vermakelijk, vrolijk, zorgeloos met sprankje gedoe maar nooit te veel.
Bernadette:
Mooie titel en pikante illustratie! Goed geschreven, een hele natuurlijke schrijfstijl. Het verhaal en de liefde vind ik geloofwaardig. Ik zie de moestuin voor me, ze schrijft beeldend. De erotische scènes: heel goed en spannend beschreven. Ook de ergernissen vond ik heel reëel. De personages voeren goeie en echte gesprekken. En toch, op t laatst ging het boek me toch vervelen, te weinig diepgang. Maar Renée is dus helemaal geslaagd in het genre, knap hoor. Ik lees nu “onze kinderen” van haar, dezelfde vlotte pen en heel toegankelijk ook weer geschreven, maar veel meer diepgang, gelukkig.
Bianca: 3 sterren
Lekker, verbeeldend geschreven, veel herkenbaarheid
Met plezier gelezen. Fijn dat het er is!
Janneke: 4 sterren
Met veel plezier gelezen. Te dun. Amusant. Herkenbaar. Vertrouwd. Erg leuk hoe beschreven wordt hoe ze bijvoorbeeld over de Rozengracht lopen naar Saarein.
Ik heb net Gelukkige dagen gelezen. Na Ontkiemende liefde voelt het wel vertrouwd, wat de hoofdpersonen en hun interesses betreft, maar is toch heel anders. Gelukkige dagen is echt een prachtig boek. Ook met een lesbisch stel, maar het is niet het onderwerp van het boek. Dat is natuurlijk veel fijner.
Wat we nog meer besproken hebben
Vind je het literair?
De helft vindt van niet, de anderen zeggen stellig van wel.
Het is goed geschreven.
Wat is er anders dan in een hetero liefdesverhaal?
Herkenbaarheid natuurlijk. Misschien ook gelijkwaardiger?
Wat vinden we van het leeftijdsverschil 44 en 27?
Ja prima. Doet er niet zoveel toe in het verhaal.
Wat vind je van de omslag van Loes Faber? Dekt het de lading?
De illustratie belooft een veel pikanter boek. De helft is enthousiast over het kleurenpalet en de stijl, de andere helft minder. Mooie typografie.
Wat vonden jullie van het einde?
Het mooiste van het boek!
Heel goed, het niet traditionele happy end, maar in vrijheid zijn ze samen.
Opwindend?
Niet echt, maar het vrijen is prettig beschreven. Ook hier verschillen de meningen. De een vindt de suggestie het prettigste, van de ander mag het wel wat heftiger en explicieter. De telefoonseks, en de fantasieën waren spannender beschreven dan de bedscènes.
Is de schrijfstijl eenvoudig of juist heel knap?
Juryrapport over Van Marissing: “De bedrieglijke eenvoud van deze compacte, fijngevoelige vertelling verraadt een grote begaafdheid”.
Dáár zijn we het wel mee eens.
Naar welke stad is Sanne verhuisd?
Iemand zei stellig Diemen, een ander dacht Haarlem of Weesp.
Hilversum stond ergens in een interview.
Is er behoeft aan dit soort boek, lesbische pulpature?
Beetje twijfel en een heel stellig: Ja, hoe meer hoe beter.
Er zijn best veel nieuwe boeken waar een lesbische relatie onnadrukkelijk een rol speelt, dat is fantastisch.
Wilde rozen van Damesschrijfbrigade Dorcas is opnieuw uitgegeven door De Kleine Uil. Jeannette heeft het gelezen en is enthousiast.
Intertekstualiteit
Susan Sontag – Over kunst en stijl
Onze vrouwen diep in de zee – Julia Armfield
Lydia Tar: Don’t be so eager to be offended.
De genoemde muziek in het boek voegt veel toe aan de sfeer. Aan het beluisteren van de Spotify playlist komen we niet meer toe.
En het eten!
Els had tuinboontoppen geplukt. Roergebakken met knoflook was lekker bij de risotto. Linda had snijbiet mee, weten we ook weer hoe dát er uit ziet. Cecile heeft tuinbonen gedopt en Jeanette het er spread van gemaakt (met feta, knoflook, olijfolie en munt). Lekker op de bruschetta. We dronken de heerlijke Crémant van Esther. Zowaar een literair diner!
Volgende keer 8 september bespreken we:
Yael van der Wouden – De bewaring